Keuzestress

De afgelopen weken was ik weer eens veel te druk om me aan mijn met mezelf gemaakte afspraken te houden. Mijn laatste post schreef ik vlak na mijn tentamens. Inmiddels heb ik cijfers teruggekregen en kan ik jullie meedelen dat ik alle vakken van het eerste semester heb gehaald!!!
Mijn cijfers waren ook nog eens veel beter dan ik had verwacht. Na mijn winterdip, de griep en alle stress zou ik al heel blij zijn geweest als ik voor alle vakken een 5,5 had gehaald en in ieder geval niets hoefde te herkansen. Maar wat doe ik? Ik haal een 6,8 voor Mens en Gedrag, een 8,5 voor Recht, een 8,7 voor Beroep Sociaal Werk en een 7 voor mijn verslag over de leefwereld van de ander. Ik blijf mezelf verbazen.
Het tweede semester bestaat uit allemaal nieuwe vakken. In het begin best even wennen dus. Van de meeste vakken heb ik alweer twee colleges gevolgd en weet ik ongeveer wat er van me verwacht wordt. Als alles goed blijft gaan, haal ik in één jaar mijn propedeuse: de wens van elke eerstejaars.

Profielkeuze

De week na de tentamens stond in het teken van de profielkeuze die alle eerstejaars studenten Social Work binnenkort moeten gaan maken. We kunnen kiezen uit drie profielen: Jeugd, Welzijn en Samenleving en Zorg.
Als je voor jeugd kiest, ga je, zoals de naam al zegt, met kinderen en jongeren werken. Kies je voor Zorg, dan richt je je op doelgroepen die langdurige zorg nodig hebben. Welzijn en Samenleving is het breedste profiel, dat vooral gericht is op het verbinden van mensen en het versterken van eigen kracht.
Mij lijkt werken met GGZ-cliënten, (ex)verslaafden of (ex)gedetineerden heel interessant. Zowel met profiel Welzijn en Samenleving als met profiel Zorg zijn er mogelijkheden om met deze doelgroepen te werken. Ik twijfel dan ook erg tussen deze twee profielen.
Welzijn en samenleving heeft als voordeel dat je met veel verschillende cliënten in contact komt en hen echt kunt activeren. Ik ben nogal gevoelig voor sleur en heb regelmatig nieuwe uitdagingen nodig. Een nadeel is dat, hoewel je als professional met dit profiel ook veel achter de schermen werkt, er ook veel ambulant werk bij kan komen kijken. Telkens naar verschillende locaties reizen is met mijn beperking niet goed haalbaar. Ten eerste ben ik aangewezen op het ov of lopen, waardoor een reis al gauw een stuk langer duurt dan wanneer je de auto of de fiets kunt pakken. Ten tweede kan ik me maar moeilijk redden in een onbekende omgeving. Het aanleren van nieuwe routes kost vaak veel tijd en energie. Ik moet dus op tijd weten waar ik moet zijn, wat niet altijd kan binnen een baan waarin ook crisissituaties kunnen voorkomen en je flexibel moet zijn.
Profiel Zorg heeft als voordeel dat je sneller werk kunt vinden binnen een instelling. reisproblemen spelen dan een minder grote rol. Het nadeel is dat het binnen Zorg om meer langdurige relaties met een kleinere groep cliënten gaat, wat me een stuk minder aanspreekt dan de diversiteit die je met profiel Welzijn en Samenleving zal tegenkomen.
Kortgezegd moet ik dus een afweging maken tussen mijn gevoel en de praktische dingen waar ik tegenaan loop met mijn beperking.
Gelukkig heb ik nog even de tijd om een keuze te maken en zijn er vast een heleboel mogelijkheden waar ik nog niet aan heb gedacht.
Wat zouden jullie mij aanraden? Advies en tips zijn welkom.

Goede voornemens

De eerste maand van 2019 zit er alweer bijna op. Een goed moment dus om eens kritisch te kijken hoe het er voorstaat met mijn goede voornemens. Ik hoef niet lang na te denken om tot de conclusie te komen dat alleen mijn voornemen om minder vlees te eten nog redelijk standhoudt. Van de rest (me meer focussen op mijn studie, meer tijd vrijmaken om te schrijven, minder sarcastisch zijn en mijn vriendenkring uitbreiden) vraag ik me nu al af waarom ik het me überhaupt heb voorgenomen.
Wat mijn studie betreft: ik had de afgelopen weken meer stress dan ooit. De ‘dip’ waar ik in mijn vorige post over schreef, bleek een abnormaal lange voorloper van de griep te zijn. De tweede week van mijn kerstvakantie heb ik grotendeels hoestend en proestend op de bank doorgebracht. Het kwam dus niet echt goed uit dat ik juist toen heel druk was.
Naast een dagje naar Zwolle om aan een studieopdracht te werken, had ik een aantal belangrijke afspraken. Ten eerste had ik een intakegesprek bij bijlesbureau StudentsPlus. Het gesprek verliep heel goed en ik heb inmiddels een eerste bijlesleerling. Mijn bijbaantje is dus eindelijk een feit. Ten tweede had ik een kennismakingsafspraak met een tweede maatje voor mijn stage bij Vriendendiensten Deventer. We hadden het meteen heel gezellig samen, dus ik denk dat we de komende maanden een leuk contact kunnen gaan opbouwen. Al met al een heel goed begin van mijn jaar.
Het nadeel van ziek zijn is dat je al na een afspraak van een uur het gevoel hebt dat je een marathon hebt gelopen en zodra je thuiskomt zo snel mogelijk weer onder een dekentje verdwijnt. Het gevolg was dat ik die week verder niets voor school heb gedaan, en dat terwijl ik alles alweer vreselijk had uitgesteld. Uiteindelijk moest ik alles in twee weken proppen. Vraag me niet hoe, maar alles is ingeleverd en ik heb mijn tentamens met een redelijk goed gevoel afgerond. Er is niets heerlijkers dan het gevoel dat je hebt als alles eindelijk achter de rug is.
Ik heb me vast voorgenomen het de volgende periode anders aan te pakken en de dingen meer te spreiden. Uiteindelijk heb ik alleen mezelf met dat uitstelgedrag en deze stress wil ik in het vervolg echt liever voorkomen. Hopelijk komen onze persoonlijke gevoelens en onze socialisatie komend semester minder centraal te staan, want al dat gereflecteer op mijn opvoeding vind ik nogal confronterend, waardoor ik de dingen nog erger heb uitgesteld dan ik altijd al deed.
Ik ga ook nog een poging doen me aan mijn voornemen om meer te schrijven te houden en elke week een nieuwe post proberen te plaatsen. Bovendien wil ik proberen voor de zomervakantie klaar te zijn met mijn eerste boek. Mijn leven is veel te leuk en er gebeurd veel te veel om mijn lezers lang in de steek te laten.
Tot de volgende keer maar weer :-).