De afgelopen tijd zijn er weinig interessante dingen gebeurd om over te kunnen schrijven. Ik heb al een paar weken last van een soort winterdip. Ik haal weinig energie uit de dingen die ik doe en kan me nergens toe zetten. Nu ben ik sowieso niet zo’n wintermens, maar dit jaar heeft mijn stemming er wel heel erg onder te lijden. Ik lijk bepaald niet de enige te zijn die hier last van heeft, want ook bij veel van mijn klasgenoten was de motivatie in de laatste schoolweken tot een nulpunt gedaald.
Gelukkig is het nu vakantie en kan iedereen even stoom afblazen. Hopelijk zitten we na de vakantie allemaal weer wat beter in ons vel.
Tijdens de kerstdagen ben ik lekker thuisgebleven. Bij ons thuis wordt kerst niet heel uitgebreid gevierd, dus ik heb vooral veel gelezen. Heerlijk relaxed.
Morgen ga ik met mijn moeder gezellig een dagje winkelen in Kleef. Voor de lezers die mij nog niet zo goed kennen: ik ben een beetje een Duitslandfreak. Zo’n dagje is dus een enorme boost voor mijn humeur.
Zaterdag komt mijn beste vriendin logeren. Dat is natuurlijk altijd leuk. We hebben elkaar al een hele tijd niet gezien en hebben elkaar een heleboel te vertellen. Dat wordt dus weinig slapen en veel kletsen.
De tweede week van de vakantie wordt een wat drukkere week. Ik ga een dagje naar Zwolle om met een groepje medestudenten aan een schoolopdracht te werken en heb nog een paar afspraken waar ik jullie volgende week meer over vertel. En o ja, ik moet ook nog aaneen aantal verslagen werken en leren voor mijn tentamens ☹. Wish me luck.
donderdag 27 december 2018
vrijdag 7 december 2018
Nieuwe ronde, nieuwe kansen
De afgelopen tijd
heb ik weinig aandacht aan mijn blog besteed. Ik ben met veel dingen tegelijk
bezig, waardoor het schrijven er een beetje bij ingeschoten is.
Vorige week maandag
heb ik een onvoldoende voor mijn autobiografieverslag teruggekregen. Ik vind
het moeilijk om over persoonlijke dingen en mijn gevoelens te schrijven en had
dus niet verwacht dat ik een heel goed cijfer zou halen, maar een onvoldoende is
toch altijd even slikken. Na er even flink van gebaald te hebben, heb ik eerst
de feedback van mijn docent eens rustig doorgelezen. Deze was heel nuttig en ik
zie zelf ook wel in waarom het verslag niet goed genoeg was. Dat vind ik heel
wat van mezelf, want normaal gesproken vat ik feedback vrij snel als kritiek op
en schiet dan meteen in de verdediging.
Gelukkig mag ik het
verslag herkansen. Het wordt er niet gemakkelijker en zeker niet leuker op,
maar ik weet nu wat ik kan verbeteren. Even de schouders eronder en ervoor
gaan, dan komt het helemaal goed.
Dinsdag was mijn
verjaardag. Ik ben alweer negentien geworden. Het was een erg leuke dag. De
appeltaart was erg lekker en ik heb veel mooie cadeaus gekregen. Het enige
minpuntje was dat de eerste les dinsdag om halfnegen begon en ik dus op mijn
verjaardag om kwart over zes mijn bed uit moest. En dan begonnen we ook nog met
bewegingsagogiek. De docent had bedacht dat we kennis moesten gaan maken met
wandelcoaching. Fijn, 's Morgens vroeg een paar kilometer lopen. Ik ben toch al niet
zo'n sportief type. Mijn klasgenoten hadden er net zo veel zin in als ik.
Weinig dus. Het enige dat je in zo'n geval kan doen is er met z'n allen toch
maar het beste van maken. Gedeelde smart is halve smart. Gelukkig zat het weer
mee en ontstonden er onderweg al snel leuke gesprekken. Uiteindelijk viel het
dus allemaal reuze mee.
De rest van de dag
was lekker rustig. Ik heb de klas op KitKat getrakteerd. Dat gebeurt dus nog
steeds op het hbo :-)
Een jaartje erbij
voelt toch altijd weer bijzonder. Je leeftijd komt immers vaak terug als je
jaren later iets aan familie of vrienden vertelt, zo van: 'toen ik zo en zo oud
was...' Ik ben benieuwd welke mooie dingen me aan mijn negentiende jaar op deze
wereld zullen blijven herinneren. Misschien wel dat ik toen mijn eerste
bijbaantje vond. Voor mijn gevoel is negentien vrij laat voor een eerste
baantje. Ik ben geloof ik ook een van de weinigen in mijn klas die nog geen
baantje heeft en er zelfs nog nooit een heeft gehad. De reden dat ik een beetje
een laatbloeier ben, is dat het niet zo eenvoudig is om een baantje te vinden
als je blind bent. De meeste bijbaantjes, in een winkel, als bezorger of in de
horeca, zijn voor mij niet erg geschikt. In mijn tussenjaar kwam ik op het idee
om bijles te gaan geven. Uitleg geven is tenslotte iets dat ik goed kan en ik
vind het leuk om anderen te kunnen helpen. Bij de meeste bijlesbureaus moet je
echter kunnen aantonen dat je student bent. Dat was ik in mijn tussenjaar dus
niet. Ik dacht dat advertenties ophangen in de supermarkt misschien iets zou
opleveren, maar jammer genoeg kreeg ik geen enkele reactie. Nu ben ik gelukkig
wel student. Ik heb me bij verschillende bijlesbureaus ingeschreven. Vanochtend
had ik een intakegesprek bij StudyWorks. Mijn beperking werd gelukkig niet als
een probleem gezien. Het wachten is nu alleen nog op leerlingen in de buurt.
vrijdag 23 november 2018
Open dag
Op 9 november was er open dag bij Windesheim. Samen met een aantal
andere studenten heb ik voorlichting gegeven over de opleiding Social Work en
Studeren met een Functiebeperking. Er was veel belangstelling. Ik vond het leuk om studiekiezers over mijn
opleiding en Windesheim te vertellen. Hopelijk heb ik iets van mijn
enthousiasme op hen over kunnen brengen.
Binnen het voorlichtingsteam heerste een gezellige sfeer. Naast het helpen van potentiële nieuwe studenten was er ook tijd om elkaar te leren kennen en lekker te kletsen. Ik vond het vooral leuk om hogerejaars te ontmoeten en te horen hoe zij het vervolg van de opleiding en hun stages ervaren.
Ik vond het ook grappig dat docenten en studenten tijdens een open dag veel informeler met elkaar omgaan dan anders. De afstand tussen docenten en studenten is op het hbo overigens sowieso veel kleiner dan op de middelbare school.
Op 25 januari is er weer een open dag. Dus twijfel je nog over je studiekeuze?
Kom gerust even langs om de sfeer op Windesheim te proeven.
Binnen het voorlichtingsteam heerste een gezellige sfeer. Naast het helpen van potentiële nieuwe studenten was er ook tijd om elkaar te leren kennen en lekker te kletsen. Ik vond het vooral leuk om hogerejaars te ontmoeten en te horen hoe zij het vervolg van de opleiding en hun stages ervaren.
Ik vond het ook grappig dat docenten en studenten tijdens een open dag veel informeler met elkaar omgaan dan anders. De afstand tussen docenten en studenten is op het hbo overigens sowieso veel kleiner dan op de middelbare school.
Mijn medevoorlichters en ik waren het er unaniem over eens dat de
mogelijkheden voor studenten met een beperking op Windesheim heel goed zijn.
Waar we het ook over eens waren, is dat ‘Studeren met een Functiebeperking’
vrij heftig klinkt. We vonden ‘Onbeperkt Studeren’ mooier, maar bij die term is
het jammer genoeg niet helemaal duidelijk wat ermee wordt bedoeld. Suggesties
voor een goed alternatief zijn van harte welkom.
woensdag 21 november 2018
Tentamens
Twee weken geleden
heb ik mijn eerste tentamens gemaakt, voor Sociologie en Mens & Gedrag. Vanwege
de extra tijd waar ik recht op heb, mocht ik in een apart lokaal zitten om
rustig te kunnen werken.
De tentamens waren geheel
volgens afspraak in Word-documenten omgezet. Over de toegankelijkheid hoefde ik
me dus geen zorgen te maken. De afbeelding die in een van de tentamens voorkwam,
werd voor mij omschreven door de surveillant.
Alles was dus tot
in de puntjes geregeld. Een dikke pluim voor de tentamenorganisatie!
De toetsen zelf waren
prima te doen. Vooral over Sociologie had ik een heel goed gevoel. Voor Mens
& Gedrag had ik wat minder goed geleerd, maar toen ik eenmaal bezig was,
ging het wel lekker. Het ging zelfs zo lekker dat ik mijn extra tijd tot nu toe
nog niet nodig heb gehad.
Mijn intuïtie heeft me duidelijk niet in de steek gelaten, want ik heb inmiddels een 8,8 voor Sociologie en een 7,2 voor Mens & Gedrag teruggekregen. En ondanks dat ik het echt tot het allerlaatste moment heb uitgesteld, heb ik het ook nog voor elkaar gekregen een 8,3 te behalen voor mijn verslag voor Groepsdynamica. Nu alleen nog wachten op het cijfer voor mijn autobiografieverslag, waarin ik kort gezegd moest beschrijven hoe belangrijke gebeurtenissen in mijn leven mij hebben gevormd tot wie ik nu ben.
Ik houd jullie op
de hoogte.
Tijd om te schrijven
Door alle positieve
reacties op mijn blog over mijn eerste weken op Windesheim heb ik de smaak van
het bloggen te pakken gekregen. Eigenlijk wilde ik
al een tijdlang een blog beginnen, maar omdat ik weinig leuke onderwerpen kon
bedenken om over te schrijven, is het er tot nu toe niet van gekomen. Mijn studie biedt
natuurlijk heel veel mogelijkheden.
De link naar mijn
bericht over de eerste weken op Windesheim vind je hier:
Met mijn blog hoop
ik andere jongeren met een visuele beperking te inspireren en motiveren om ook met
succes een opleiding te gaan volgen. En het is natuurlijk een prima middel om
mijn passie voor schrijven met de wereld te delen.
Veel leesplezier
:-)
Abonneren op:
Posts (Atom)